هاولی و دهان[۲]، ۱۹۹۶ (نقل از ضرغامیان، ۱۳۸۹) تاب‌آوری خانواده را بدین شکل تعریف می‌کنند: روشی است که خانواده با بهره گرفتن از آن هنگامی که با چالش مواجه می‌شود قادر خواهد بود که سازگار و شکوفا شود. همان گوته که اصول سازگاری و انطباق نشان می‌دهد. تاب‌آوری خانواده راه‌های منحصر به فرد پاسخ به شرایط نامطلوب را در سیستم خانواده گسترش می‌دهد. راتر [۳] (۱۹۸۷) معتقد است، تاب‌آوری حاصل تعامل موفقیت‌آمیز با خطر است، به جای اینکه فرد از خطر فرار یا اجتناب کند. تاب‌آوری خانواده نیز توانایی خانواده و اعضاء آن جهت دستیابی به سطوح بالای عملکرد را در بر می‌گیرد. از آنجا که اعضاء خانواده با هم در ارتباط هستند. پاسخ انطباقی یک عضو خاص جهت حفظ تعادل ممکن است که باعث تغییر در الگوهای تعاملی خانواده شود. مطابق این رویکرد انسجام و یکپارچگی خانواده خود عاملی حمایتی برای اعضاء خانواده محسوب می‌شود (والش، ۲۰۰۲).
| دادن حمایت- اجتماعی۱ |
| ارزیابی۲ |
| بینش۳
شوخ طبعی۴
ارتباط معنویت۵ |
| خلاقیت و انعطاف پذیری۶
تعیین حد و مرز
ارتباط۷ |
گرفتن انرژی۹
معنویت
| مرحله پنجم
کمک به دیگران۱۰ |
| مرحله چهارم
رشد یافتگی۱۱
|
پذیرش۱۲
بقا۱۳
| عامل‌های محافظتی |
منبع: (لیتز، ۲۰۰۷)
| ۱- Giving social support
۲- Apprisal
۴- Humor
۵- Morality/Spirituality
۶- Creativity/Flexibility
۷- Communication
۸- Exlernal & Internal social spport
۹- Taling Charge
۱۰- Helping Others
۱۱- Growing Stronger
۱۲- Acceptance
۱۳- Adaption |
مرحله‌ی سوم پذیرش
مرحله چهارم رشد یافتگی
[۱]- MC cubbin
[۲]- Huvli & Dohan
[۳]- Rater
[۴]- Lietz